تحلیل رئولوژیکی عملکرد ترکیبی پیگمنتهای معدنی در پوششهای پیشرفته صنعتی
در فرمولاسیون پوششهای صنعتی، ترکیب هوشمندانه پیگمنتهای معدنی از جمله تالک، باریت، پیگمنت مشکی، پیگمنت قرمز و اکسید آهن زرد، اثرات قابل‌توجهی بر رفتار رئولوژیکی سیستم دارد.
تالک به‌عنوان یک فیلر لایه‌ای، موجب کاهش ویسکوزیته در سرعت‌های برشی بالا شده و کاربرد آن در رنگ‌های غلتکی و اسپری موجب بهبود جریان‌پذیری می‌گردد.
باریت با دانسیته بالا، اثر تثبیت‌کننده بر ساختار سوسپانسیون داشته و از ته‌نشینی ذرات جلوگیری می‌کند؛ این ویژگی در پوششهای ضخیم بسیار حائز اهمیت است.
پیگمنت مشکی (کربن بلک یا اکسید آهن سیاه)، به دلیل خاصیت آبگریزی بالا، در غلظت‌های بالا می‌تواند باعث افزایش ویسکوزیته شود و نیازمند استفاده هم‌زمان از دیسپرس‌کننده‌های قوی است.
اکسید آهن قرمز، با اندازه ذرات متوسط و تمایل به ایجاد شبکه‌های ضعیف، به‌عنوان پایدارکننده موقت در سامانه‌های ژل مانند عمل می‌کند.
اکسید آهن زرد، به دلیل ساختار کریستالی متفاوت، رئولوژی مشابهی با پیگمنت قرمز ندارد و معمولاً موجب ایجاد رفتار شبه‌پلاستیک در رنگ می‌شود.
ترکیب این پیگمنت‌ها در سیستم‌های هیبرید، مستلزم تعیین دقیق درصد حجمی پیگمنت (PVC) و رابطه آن با نقطه بحرانی سیستم است.
در آزمون‌های رئومتر چرخشی، منحنی‌های ویسکوزیته – نرخ برش نشان می‌دهند که سیستم‌های حاوی تالک و باریت، پایداری بیشتری در برابر تسلیم شدن دارند.
پراکندگی بهینه این پیگمنت‌ها توسط تجهیزات با انرژی بالا مانند آسیاب‌های پره‌ای یا پرمیل، موجب کاهش رفتار تیکسوتروپیک نامطلوب می‌گردد.
برای دریافت فرمولاسیون‌های تست‌شده و نمودارهای رئولوژیکی ترکیب پیگمنتهای معدنی، از سایت تخصصی فرآیند پودر دیدن فرمایید.